Transnatural - Multiplex

Op woensdag 10 maart 2010 gingen we met alle Lifestyle klassen naar de tentoonstelling Transnatural in het Trouwgebouw in Amsterdam.

De tentoonstelling ging over de fusie tussen natuur en technologie en in de tentoonstelling was te zien wat er van die fusie tot nu toe terecht was gekomen.

'Technologie kan de natuur eindeloos uitbreiden, maar moet zich dan wel aan een aantal regels houden. Stonden natuur en technologie aanvankelijk tegenover elkaar, nu is een conceptuele fusie aanstaande. Resulterend in een nieuwe, rijke en tolerante wereld.'

De ruimte was heel gaaf, echt een soort oud industrieel gebouw en de tentoonstelling was in de kelder. De ruimte was redelijk groot.

Gelukkig was er een gids die ons wat ging vertellen bij elk werk alleen als je met +/- 26 leerlingen x 3 klassen = 78 leerlingen staat is het soms nogal moeilijk om wat te verstaan...

Het eerste wat we te zien kregen was de Mud Tub (Thomas Gerhardt). Dat is een organische (experimentele) interface waarmee je een computer kunst aansturen door met je handen in de modder de duwen, slaan of te kneden. Er konden op die manier 3 verschillende spelletjes worden gespeeld.

Wat ik ook opmerkelijk vond was de Prickbot (Ralf Schreiber). Dit is een kleine robot die zichzelf voorziet van zonne-energie; hij "leeft" op een soort lichtplateau van een overheadprojector en wordt gevoed door het licht. Zo maakt hij willekeurige bewegingen en prikt kleine gaatjes in een aluminiu blad. Er onstaat zo een soort sterrenhemel wat langzaamaan in een 'supernova' verandert.

Wat ik ook bizar, maar daardoor ook wel weer interessant, vond was de Biojewellery (Tobie Kerridge). Dit waren twee ringen gemaakt uit beenmerg die een stel ook daadwerkelijk als trouwringen had gebruikt! Het is een alternatief om te laten zien wat met botweefsel dat buiten het laboratorium wordt gekweekt, kan worden gedaan.

Deze trouwringen zijn zo'n toegepast alternatief.

Een hele komische installatie vond ik de Hairy Banjo en de Meat Market (Joan Healy). In Hairy Banjo gebruikt ze haar eigen haar als onderdeel van een muziekinstrument. De haren vormen snaren die verbonden zijn met microfoons en speakers. De bezoekers kunnen wat spelen en opnemen, wat daarna verstrekt wordt afgespeeld. In het midden zie je een glimps van het gezicht van Joan Healy.

Bij Meat Market wil eigenlijk de spot drijven met de heersende culturele houdingen tegenover onze vleesconsumptie en op de manier waarop sex wordt gepresenteerd en gewaardeerd. Ze doet dit doormiddel van vlees laten bewegen en 'dansen' d.m.v. een installatie. Bij Transnatural was ook een ijskast te zien, met daarin allemaal lappen vlees en bovenin een discobal en discolicht. (Een bar/nachtclub waar mensen een sexueel getinte en expliciete dresscode hebben)

Het werk waar ik mee wil afsluiten en wat mij het meest is bijgebleven is Bit.fall (Julius Popp) bij deze installatie wordt het abstracte proces van het stromen van actuele informatie in onze maatschappij vertaald in een waterval van woorden. Nieuws van het internet wordt vertaalt door de software naar de Bit.fall en zo ontstaat er een 'waterval' van honderden gesynchroniseerde druppels die woorden vormen. 'Bit.fall onderscheidt twee systemen - natuur met haar eigen regels en wetten - en - culturele informatieprocessen en waarden.'

Ik vond deze installatie zo indrukwekkend dat ik er een filmpje van MOEST maken, hieronder te bewonderen:

Al met al was Transnatural een hele interessante, vernieuwende en leerzame tentoonstelling en het heeft mij zeker geinspireerd om aan de slag te gaan met mijn eigen concept. Hoewel niet alles duidelijk was aangegeven (van wie een werk was) was het ook redelijk overzichtelijk.